موسیقی و صلح

قطعه در راه صلح از تام ویتس

قطعه در راه صلح از تام ویتس

تام ویتس خواننده ی باکلاس و باسواد سبک راک، بلوز و جز است که مواضع ضد امریکایی اش بر همگان آشکار است. سال 2003 در اورشلیم انفجار مهیبی رخ داد. یک دانش آموز فلسطینی خودش را در اتوبوسی منفجر کرد. تام ویتس گزارش انفجار را در روزنامه خواند و آنچنان تحت تاثیر قرار گرفت که قطعه در راه صلح را ساخت. متن ترانه آنقدر گویاست که نیاز به توضیح بیشتری نیست.

تام ویتس متولد 7 دسامبر 1949، ترانه سرا، خواننده، آهنگساز و بازیگر آمریکایی رو نزدیک به نیم قرنه که در موسیقی به خوش نامی می شناسن. بیشتر قطعاتش در ژانر جز و اکسپریمنتال می گنجه اما کار راک هم زیاد ساخته. دستمایه اکثر ترانه هاش زندگی ولگردها، کارتن خواب ها، الکلی ها، معتادها، روسپی ها و سایر افراد از قشر مطرود اجتماعه که این با نوع اجرای عجیب و صدای بسیار خاص و در نگاه اول غیر قابل تحملش خیلی همخونی داره.

درسته که به خاطر خش بیش از حد صداش و خفگی نوع ضبط کارهاش معمولا استودیوها خیلی تحویلش نمی گیرن اما ارزش هنر او رو همکارانش بسیار بیشتر فهمیدن، برای همین تام ویتس یکی از معدود خوانندگانی ست که از آثارش کاورهای فراوونی وجود داره که عمدتا از کار خودش معروفتر و شنیده شده تر هستن.

ON THE ROAD TO PEACE

Young Abdel Mahdi (Shahmay) was only 18 years old,
He was the youngest of nine Children, never spent a night away from  home.

And his mother held his photograph, opening the New York Times
To see the killing has intensified along the road to peace

There was a tall, Thin boy with a whispy moustache disguised as an orthodox Jew

On a crowded bus in Jerusalem, some had survived World War Two
And the thunderous explosion blew out windows 200 yards away
With more retribution and seventeen dead along the road to peace

Now at King George Ave and Jaffa Road passengers boarded bus 14a
In the aisle next to the driver Abdel Mahdi (Shahmay)

And the last thing that he said on Earth is “God is great and God is good”

And he blew them all to kingdom come upon the road to peace

Now in response to this another kiss of death was visited upon
Yasser Taha, Israel says is an Hamas senior militant

And Israel sent four choppers in, flames engulfed, tears wide open
And it killed his wife and his three year old child leaving only blackened skeletons

It’s found his toddlers bottle and a pair of small shoes and they waved them in front of the cameras

But Israel says they did not know that his wife and child were in the car
There are roadblocks everywhere and only suffering on TV

Neither side will ever give up their smallest right along the road to peace

Israel launched its latest campaign against Hamas on Tuesday
Two days later Hamas shot back and killed five Israeli soldiers
So thousands dead and wounded on both sides most of them middle eastern civilians

They fill the children full of hate to fight

An old man’s war and die upon the road to peace

“And this is our land we will fight with all our force” say the Palestinians and the Jews

Each side will cut off the hand of anyone who tries to stop the resistance

If the right eye offends thee then you must pluck it out

And Mahmoud Abbas said Sharon had been lost out along the road to peace

Once Kissinger said “we have no friends, America only has interests”
Now our president wants to be seen as a hero and he’s hungry for re-election
But Bush is reluctant to risk his future in the fear of his political failures
So he plays chess at his desk and poses for the press 10, 000 miles from the road to peace

In the video that they found at the home of Abdel Mahdi (Shahmay)

He held a Kalashnikov rifle and he spoke with a voice like a boy

He was an excellent student,

He studied so hard, it was as if he had a future

He told his mother that he had a test that day out along the road to peace

The fundamentalist killing on both sides is standing in the path of peace
But tell me why are we arming the Israeli army with guns and tanks and bullets?

And if God is great and God is good why can’t he change the hearts of men?
Well maybe God himself is lost and needs help

Maybe God himself he needs all of our help

Maybe God himself is lost and needs help

He’s out upon the road to peace

Well maybe God himself is lost and needs help

Maybe God himself he needs all of our help

And he’s lost upon the road to peace

And he’s lost upon the road to peace

Out upon the road to peace

در راه صلح

عبدالمهدی شهمای فقط 18 سالش بود. جوانترین در میان 9 بچه ای که هرگز شبی را بیرون از خانه سپری نکرده بودند

مادرش وقتی خبر کشتار دیگری در راه صلح را شنید، روزنامه ی نیویورک تایمز را باز کرد وعکسی از پسرش دید.

پسری قدبلند و لاغر با سبیلی کم پشت که به شکل یک جهود ارتودکس لباس پوشیده بود.

در اتوبوسی شلوغ در اورشلیم که برخی مسافرانش از بازماندگان جنگ جهانی دوم بودند.

باز انتقام و باز انفجاری که شیشه ها را تا 200 متر ترکاند و هفده نفر را کشت. در راه صلح.

حالا در خیابان کینگ جرج و جاده ی یافا مسافران سوار خط 14آ می شوند. عبدلمهدی شهمای دم درِ وردوی کنار راننده می ایستد

و آخرین چیزی که روی کره ی زمین می گوید این است؛ خدا بزرگ است و خدا خوب است و بعد خود و بقیه را منفجر می کند. در راه صلح.

در پاسخ بوسه ی مرگ این بار بر پیشانی یاسر طاها زده شد. اسرائیل می گوید او از مقامات حماس است. چهار هلیکوپتر به سراغش فرستادند. او و زن و بچه ی سه ساله اش کشتند. از آنها جز اسکلتهای سیاه شده چیزی باقی نماند.

شیشه شیر و کفشهای بچه را در ماشین طاها جستند و جلو دوربینها نشان دادند.

اما اسرائیل مثل همیشه تکذیب کرد. گفت نمی دانسته که زن و بچه در ماشین بوده.

جاده ها پر از بلوک سیمانی و تلویزیون پر از بدبختی ست، اما هیچ طرفی حاضر نیست در راه صلح سر سوزنی از حق خود بگذرد.

روز سه شنبه ای اسرائیل بر علیه حماس آخرین کمپینش را به راه می اندازد.

دو روز بعد حماس در پاسخ پنج سرباز اسرائیلی را می کشد.

و داستان ادامه دارد. با هزاران کشته و مجروح که مهم نیست از کدام طرف هستند. مهم این است که همگی شهروند خاورمیانه اند.

بچه ها در اینجا پر از نفرت بار می آیند. تا در جنگی آبا و اجدادی بجنگند و بمیرند. در راه صلح. فلسطینی ها و یهودی ها می گویند این سرزمین ماست، ما با تمام توانمان به خاطرش می جنگیم.

هر طرف دست هر مقاومتی را کوتاه می کند.

اگر چشم راستت هم اشتباه کرد آن را از حدقه در بیاور.

پس محمود عباس گفت آریل شارون را از دست رفته بدانید. در راه صلح.

زمانی هنری کیسینجر گفت آمریکا هیچ دوستی ندارد. برای امریکا فقط منافعش مهم هستند

حالا اما رئیس جمهور ما می خواهد قهرمان باشد. می خواهد دوباره برنده ی انتخابات باشد.

اما حتی بوش هم که از ترس به خطر انداختن آینده ی سیاسی اش حاضر نیست ریسک هیچ خطای سیاسی را به جان بخرد، دارد پشت میزش شطرنج بازی می کند و برای روزنامه ها ژست می گیرد. ده هزار مایل دور تر از راه صلح.

در ویدیویی که در خانه ی عبد المهدی شهمای یافتند، او یک کلاشینکف در دست داشت و با صدایی پسرانه حرف می زد.

شاگرد خوب و درسخوانی بود و آینده ی خوبی داشت. اما روز انفجار به مادرش گفت امتحان دارد. در جایی خارج از راه صلح.

بنیاد گراها در هر دوطرف آدم می کُشند. آنها سر راه صلح ایستاده اند.

اما تو بگو چرا ما [امریکا] ارتش اسرائیل را با تفنگ و تانک و گلوله تجهیز می کنیم.

حالا بگو اگر خدا بزرگ است و اگر خدا خوب است، پس چرا نمی تواند قلبهای آنان را متحول کند؟

شاید خودش هم در مسیر گم شده و نیاز به کمک دارد

شاید این ماییم که باید به او کمک کنیم

شاید او هم در مسیر گم شده و نیاز به کمک دارد

شاید راه صلح را گم کرده است

شاید خدا از راه صلح خارج شده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *